Παγιδευμενοι χορευτες σε εναν αχρονο χρονο .

Αυτο που με μαγευει σ αυτη την εικονα ειναι η αφροντιστη εκπληξη των κινεζων στην μουσικη και η χορευτικη πανδαισια στους δρομους .
Χωρις κουστουμια , χωρις επιτηδευσεις .....χορευοντας με τους λυκους .
Λυκοι και υαινες μαζι .

Στην κινηση των χρωματων σταθηκα.....

Απ ολα τα χρωματα που αγαπησα στην ζωη μου μεχρι τωρα , το μονο χρωμα που δεν μου εδωσε μελανχολια ηταν αυτο .
Πηρα λοιπον μια δανεικη χαρα για να την μοιραστω μαζι σας , γιατι αυτη την φωτο την τραβηξε ενας συναδελφος σε ενα ταξιδι του στην Κινα , με ενα ταυτοχρονο σχολιο για την Νεα Κινα που βγαινει καλως ή κακως μπροστα στα φαναρια στο σταυροδρομη των παγκοσμιων αλλαγων .

Α-λογο-παραλογο ?

Τεχνη και επιβιωση ? Ζωη και πολυτελεια ? Αναρχια πολιτισμου ? Παντα στην Νιγηρια τον προσφατο Σεπτεμβρη .

ΣΤΟ ΓΑΛΑΖΙΟ

Σε νοσταλγικους ηχους ημερευω τ αγριμια .
Και στις θυελλες των χρωματων τις αναμνησεις μου .
Στις κινησεις της βροχης αναγνωριζω τους πονους μου.
Και στις σκιες του ηλιου πιανω τις ουλες μου .
Στα κυματα του αερα ατενιζω τα συνορα της ψυχης μου.
Αμορα στ' ουρανου το φευγιο ,ανεμοι.
Καρτερικες υαινες στη ζουγλα των αισθησεων .
Σε παιανες διθυραμβικους στοχευω το βλεμα .
Στις κινησεις της μερας που φευγει, φευγω .

...Σε αναζητησα στις θαλασσας τα βαθη .
Αισθηση κρυα να με λυτρώση .
Κ΄εκει ακομα ειμαι .
Στο δασος των φυκιων εγκλωβισμενη .
Πιασμενη στις ινες , τους χρονους της.
Εκει ειμαι ακομα ξεχασμενη .
Παραξενο ' αλλα δεν 8ελω να φυγω απο εκει .
Δροσια μου κανω τα κυματα και χρωμα την ιριδα μου.
Στο βαθυ γαλαζιο βρισκω τον εαυτο μου .
Αν με καλεσουν οι βυθοι θα μεινω κολημενη στα κοχυλια και στις αμμοπετρες.
Κι εκει θα λαξεψω το σπιτι μου .
Μια πετρα-βραχο-απαγκιο


12/7 καποιου χρονου

AFTER TIME ........

θα βαλω φραγη στη θλιψη
Θα σταματησω σε ασκους γαληνης
Ξερωντας πως αδικα σταματησα το μετρημα της επιστροφης
Ενα...δυο...........δεκα.
Ανοιγω τα ματια και εισαι εδω .
Δω να.
Σιμα , σ ενος χρονου τις στασεις .
Σταματησαν οι αποστασεις .
Το κενο δεν βλεπει το κενο του .
Δηλωνεται μεσα απο αναφορες -γραφες.
Αναμβιβολα σχεδια- παγιδες σε σχηματα γεωμετρικης αφανειας /
Με τις φυγες δεν ταξιδευεις στην γαληνη .

1998

nigeria

περπατανε στο δρομο ηρεμοι χωρις φοβο .
Η ηρεμια της φυσης .

Ν αρχισω ....

Ειχα παντα ενα μικρο προβλημα στο να αρχισω γιατι ζουσα τις αρχες και τις ιστοριες στο μυαλο μου .
Οταν επρεπε να γραψω γι αυτες ειχα ηδη τελειωσει.
Επρεπε λοιπον να γεννηθει ενας καινουργιος χειμαρος απο λεξεις για νεα συναισθηματα-αισθηματα .
Ναι μια μερα η μια νυχτα θ αρχισω ισως κατι που δεν γεννηθηκε ακομα .
Καλημεριζω την επισκεψη σας στο φτωχικο μου .

Καλημερα στη γατινα , καλημερα στις γεφυρες ....

Μια αρχη προβα .......



Καλημερα σε ολους τουσ συνοδοιπορους