Ενας Υδραιος γατος .
Ηρωικος οσο και τα Υδραικα παλικαρια .
Εκανε μεσα σε ενα καλαθι για ποτα το ηρωικο ταξιδι απο
Υδρα - Πειραια-Ευβοια , Μαλακοντα
Μαλακοντα-Αθηνα-Πατρα-Τεργεστη .
Ειναι ο αγαπημενος μας γατος .
Μαζι του μαθαινουμε να αγαπαμε τα ζωα .
Κι αυτος ακομα κι οταν τον αγαπαμε πολυ εντονα , μας αφηνει .
Στην αγαπη αποκτας υπομονη σε αντιθεση με τον ερωτα που αποκτας επιμονη και καμια φορα και εμμονη .
Δεν πιστευα ο,τι θα μπορουσα να κλαψω για κανενα ζωο .
Στα κρυφα εκλαιγα μονο για τους ανθρωπους .
Οταν επρεπε να τον ευνουχισουμε και χρειαστηκε να τον αφησω στον γιατρο για να κανει την επεμβαση , καθησα εξω απο το ιατρειο , μεσα στο αυτοκινητο και εκλαιγα με λυγμους .
Για κεινον ?
Για ολους εκεινους που ευνουχιζονται καθημερινα ?
Για μενα που ευνουχισα τα ονειρα μου και εκρυψα λιαχτιδες για να μην φαινονται οι ρωγμες απο τα κλαματα , υδρωμενες σταλες βροχης στα ματια μου ανακατες ?
Ο νινακος οπως τον φωναζουμε ειναι το τσιριχτο σφιξιμο της αγαπης μας .
Μαθαινουμε μαζι του τα σημεια για τις αγκαλιες .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου