4 Δεκ 2006

Θα ξυπνήσω

Θα ξυπνήσω σ ενα πέλαγο ομίχλης
μιας πρωινής νοτισμένης γερά άχλης .

Στα δένδρα οι τελευταίοι σταυροφόροι
θα φορέσουν το χρώμα της ανακύκλωσης.

Στους τοίχους τα μαγευτικά τρωκτικά του
Θ΄απλωθούν σε μια αβυσσαλεα νάρκη .

Στα σκαλοπάτια θα φορεθούν
η μοναξιά και η μελαγχολία .

Στα παράθυρα θα φωλιάσει η θαμπάδα
κρυφών κοιταγμάτων .

Στις σέρες θ' απλωθεί το κρύο της σιωπής
και θα μονιάσει ο έρωτας της ξεχασιάς .
Θα στριμωχτούν οι δίψες άλλων εποχών .

Στο μακρυνό του ορίζοντα
θα πλαταγιάσει ξερά ο ήχος των γλάρων
και στα βράχια θα ξερνά τον θυμό του ο αέρας.
Ο Ηλιος θα κρυώνει ντυμένος το πένθος της χάρας .

Στις τέφρες των χρωμάτων θα μαζευτούν
κι οι τελευταιοι αναλογητές
για να θεριέψουν ενα αύριο χρώμα-ζωή .

Οι βουτηχτάδες θα σταματούν
για ν αφουγκράσουν τις σιγές απο το πέλαγος
κι οι βάρκες θα μοιάζουν
σαν κλάματα ξεχασμένα στο λίγο φως .

Στ΄απλωμένα χέρια θα κατεδαφιστούν
οι ανησυχίες μιας ακόμα νύχτας
και στην πανδαισία των λεπτών θα ξεχαστούν οι θρήνοι .

Στο βαθος της νύχτας το φως θα τρεμοπαίζει
και οι σιωπές θα βουλιάξουν στα πρόσωπα των βραδυνών ήχων .
Θα ξεχαστούν οι πόρνες οι ώρες
πάνω στα κοιμισμένα κορμιά μας
ζητώντας το μερτικό τους στις ρυτίδες .

Θ' απλώσω στη φωνή τη σιγή ,
μόνο το βλέμα θα μιλά στις σημερινές σκέψεις
αλλα βεβαια κι αυτο για κείνους
που ξέρουν να διαβάζουν .

.

Οι χειμώνες της σκέψης έφτασαν
κάθονται στα δένδρα των ανέμων
στ΄αυλάκια της θάλασσας
σχίζουν τον ουρανό στο βλέμμα μας
Αγκαλιάζουν το σώμα μας .

Θα ξυπνήσω στο κίτρινο
με μια νότα ανέμου στο ξεσκέπαστο
στα μάτια θα 'χω τη βροχή που πέρασε
και στα χέρια το φυλαχτό που ξεχάστηκε .

Θα ντυ8ώ ενα ρούχο που δεν ειναι κλάμα
κι ούτε φωνάζει οταν πονάει .
Θα ΄χω ενα χρώμα αρνητικού
κι άρωμα filato .
Στα χέρια μου θα κρατώ
το κομπολόι των αναστεναγμών
σαν τις ανάσες φοβισμένων εραστών .

24 σχόλια:

exilio είπε...

Θαυμάζω τον τρόπο με τον οποίο πλάθετε τις λέξεις-προτάσεις.

Εικόνες ενός film - noir..οι ζωές μας

Καλησπέρα

Σταυρούλα είπε...

"Θα ντυ8ω ενα ρουχο που δεν ειναι κλαμα
κι ουτε φωναζει οταν ποναει ."

Όλο το κείμενο άψογο, εγώ στάθηκα εδώ! Ελπίζω να μην αντιστοιχεί στην πραγματικότητά σου, Ιω-άννα μου! Σε φιλώ

Γιώργος_Κ είπε...

Ήρθα συστημένος στο blog σου  κάτι σαν δέμα φαντάσου!
μου είπανε πως γράφεις υπέροχα και αισθαντικά
και διαπίστωσα από τους πρώτους κι όλας στίχους σου
ότι εδώ έχω να κάνω με μια Ποιήτρια!
εξαιρετικό το έργο που διάβασα αν και έρχεται από μακριά
απέναντι από την Ελλάδα, όπως είδα στο προφίλ σου!
Συνέχισε να γράφεις, βρίσκεσαι ήδη στους αγαπημένους μου ποιητές
και θα συνεχίζω καθημερινά να σε διαβάζω, το υπόσχομαι!
Τρέφομαι από τους στίχους των άλλων, και δημιουργώ
γιατί και η ποίηση νομίζω είναι μια αλυσίδα ζωής
όπου ο ένας τροφοδοτεί τον άλλο με την πληροφορία και η πληροφορία
διαιωνίζεται στα βάθη των αιώνων! Σε φιλώ προς το παρόν!
εύχομαι καλή σου νύχτα και θα είμαι στο πλευρό σου...

An-Lu είπε...

Γλυκό και ρεαλιστικό ξύπνημα...

ΙΩΑΝΝΗΣ ΞΕΝΙΔΗΣ είπε...

H μοναξιά,ο έρωτας,η μελαγχολία και το πένθος της χαράς...μόνο χαρούμενοι άνθρωποι μπορούν να βιώνουν τέτοιες οριακές συναισθηματικές καταστάσεις!

Πολλά φιλιά,Ιωάννα!

Alexandra είπε...

ντελικάτο, εύθραυστο, γεμάτο μνήμες και αρώματα. ιστορία και φιλοσοφία.

Socrates Xenos είπε...

Καλησπέρα τριζονάκι
Τρίβεις αισθαντικό σκοτάδι
και φωσφορίζει ένα γύρω
της αγάπης τ` αθάνατο

ηω-λιθικός είπε...

πέρασα...

Τάσος Ν. Καραμήτσος είπε...

Όπου πληγή και ποίημα - που λέει και ο Χριστιανόπουλος- και μοναξιά.
Γράφουμε για να διώξουμε τη μοναξιά και να νικήσουμε τον πανδαμάτορα χρόνο.
Καλησπέρα

Θεοδόσης Βολκώφ είπε...

Καλησπέρα Ιωάννα. χάρηκα που το διάβασα.


Βολκώφ

Καπετάνισσα είπε...

Χούφτες ζωή στα χέρια μου να σε λούσω να γίνουν όλα.

Να πάρουν μορφή οι λέξεις, να'χουν κίνηση, να διαφεντέψουν την εικόνα, να φορέσουν φυλαχτό τη ψυχή.

Έτσι λέω και γω πως θα γίνει. Κατά πως γράφεις.
Κι έτσι γίνεται.
Μέσα μας, ε;
Βλέπεις, σαν βγούνε απέξω τα όνειρα κι οι στίχοι, παγώνουν απ' το κρύο...

zero είπε...

Καταπληκτικο ποστ!

ζερο.

ioeu είπε...

Μέσα στις ανάσες των φοβισμένων εραστών πάντα να είσαι...

Ναταλια Καππα είπε...

Καλησπέρα Ιω!
Μ'αρέσει όπως γράφεις... κάπως μ'ακουμπάς- δεν ξέρω αν το θέλω ή αν το αντέχω...

Χαρυβδιςς είπε...

γιατι σε ''ανακαλυπτω'' τωρα? χαρηκα που σε βρηκα ,νασαι καλα καλη χρονια...

Socrates Xenos είπε...

Ιω,
μιαν ευχή
τρεις πέντε εκατόν πέντε για σένα
και δυο φτερά αγγέλου
γύρω γύρω στη σκέψη σου
και στη ζωή σου

Χρόνια σου Πολλά Πολλά
και μια χρονιά ξάστερη
όπως μικρό μου σου αξίζει

Με αγάπη

ellinida είπε...

Υπέροχο σαν και σένα .
Γλυκό μου τρυφερό μου πλάσμα σου εύχομαι καλή χρονιά .
φιλιά κι'ευχαριστώ (ξέρεις εσύ...)

apousia είπε...

Χρόνια πολλά,γεμάτα ποιότητα,γεμάτα ΖΩΗ!

Υγεία κι ευτυχία εύχομαι!

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ!

exilio είπε...

Καλή χρονιά!Υγεία και χαρά!:)

ΙΩΑΝΝΗΣ ΞΕΝΙΔΗΣ είπε...

Τις θερμότερες ευχές μου ,Ιωάννα!

ellinida είπε...

Χρόνια πολλά στο πιό γλυκό πλασματάκι της μπλογκόσφαιρας .
φιλάκια :)))

Ελπίδα είπε...

Γιατί τόση απογοήτευση; Γιατί;

Socrates Xenos είπε...

Καλημέρα (είναι ήδη 00:10 ώρα βορειοδυτικής Ευρώπης)
Βλέπω ανασκευές με την καθαρότητα του πράσινου και του χαμόγελου το καταλυτικό μήνυμα, Ιω
κι αυτό μου άρεσε πολύ

Καλή σου μέρα!

Weaver είπε...

"Στα δέντρα οι τελευταίοι σταυροφόροι / θα φορέσουν το χρώμα της ανακύκλωσης"
Αυτούς τους στίχους θα τους ζήλευε κι ο Ungaretti ...
Καλή χρονιά
(έστω κι αργοπορημένος)