25 Φεβ 2007

Προσκληση-Προκληση

Χαμογελασα απο την προσκληση των αγαπητων Τασου , Ελληνιδας και Ηωλιθικου .
Να ομολογησω πως στην αρχη ,την προσκληση της ελληνιδας δεν την καταλαβα καθ οτι μπουφος κι ας περνιεμαι για εξυπνη .
Τελος καλο ολα καλα δεν λενε
Το πηρα το μηνυμα και περνω το γαντι .
Το φοραω μαλιστα .


Χμ να σκεφτω πεντε πραγματα .
Υπαρχουν τοσα πολλα πεντε πραγματα .
Οπως τα πολλα πεντε δακτυλα στα μετρηματα του νου .
Οπως τα πολλα προβατακια για τους βραδυνους υπνους .

Ας πουμε λοιπον

1. Αν ηταν να ημουνα πουλι θα ηθελα να ειμαι κορμορανος

2. Μικρη ονειρευομουν πολυ συχνα ο,τι βρισκομαι στην αυλη του σχολειου μου και πεταω . Πλησιαζα την γη με την αισθηση φυλλου που το περνει ο ανεμος . Σαν να πεταγα με την πλατη , ετσι μου φαινονταν .
Γλυστραγα πανω στον αερα σαν να βρισκομουν πανω σε παγο .
Κι ετσι ανεβαινα ξανα και αρχιζα το ταξιδι της κατεβασιας .
Σαν φυλλο . Ετρεχα το προαυλιο του σχολειου με ταχυτητα ενος φυλλου .
Χρονια πια που δεν πεταω σαν φυλλο .

3. πριν ασχοληθω επισημα με τον κοσμο των αριθμων εκανα διαφορες δουλειες . Απο τις πιο αγαπημενες μου ηταν να φτιαχνω ευαγγελια .Για την ακριβεια να τα χρωματιζω .
Σ αυτην την δουλεια εμαθα οχι μονο να πως φτιαχνεται ενα ευαγγελιο
αλλα και πηρα και το πρωτο σπουδαιο μαθημα ζωης .
Αυτος που φωναζει δεν ειναι απαραιτητος κι αυτος που να εχει δικιο .
Ετων 18 και κατι, τοτε .

4.Ειμαι μινιμαλιστρια και αφαιρετικη .
Αγαπω την λιτοτητα και τις γραμμες .
Μου αρεσει η ταξη και η αρμονια .
Αγαπω το πρασινο και το γαλαζιο .

5. Ο γλυκος μου ο πατερας με φωναζε ντενεκε ξεγανωτο .
Δεν καταλαβα ποτε γιατι αλλα δεν με θυμωσε ποτε αυτο .
Θεωρουσα πως ηταν κι αυτος ενας τροπος να δειξει την αγαπη του και την οικειοτητα του .

Λοιπον ,αυτο το παιχνιδι των πεντε μου μοιαζει σαν πυραμιδα αναμνησεων , πυραμιδα ανασκαφων .
Χαιρετω τους αγαπητους φιλους .
Μεσα απο εδω επισημως να δηλωσω την χαρα μου γι αυτην την εκλεκτη οπως παρουσιαζεται, παρεα .



Ιωαννα

6 σχόλια:

Τάσος Ν. Καραμήτσος είπε...

Χάρηκα που δέχτηκες την πρόσκληση.
Ευπρόσδεκτα τα πέντε πράγματα που μας είπες για σένα.
να είσαι πάντα καλά.

kyriaz είπε...

:-)
Καλό σου βράδυ!

Alexandra είπε...

και εγώ στην αρχή άσχετη και στον κόσμο μου γαρ, δεν κατάλαβα τί ήταν αυτό! (μπουφος too!)

το πέταγμα, αν χαλαρώσεις, θα το αισθανθείς και τώρα και θα σε γεμίσει... αρκεί να αφεθείς, χωρίς να φοβηθείς.

απίθανη δουλειά... να φτιάχνεις ευαγγέλια.

προφανώς σε αγαπούσε τόσο και φοβόταν να το πει αλλιώς.... σίγουρα ήσουν λαμπερή και γεμάτη ζωή, και ήταν το μόνο που μπορούσε να εκφράσει χωρίς να ακουστεί υπερβολικό (θησαυρέ μου, διαμάντι μου, αστέρι μου) οπότε αυτή ήταν η προσέγγισή του.

μερικές φορές δεν είναι τι λέμε, είναι ο τρόπος...

τιμή μας που σε έχουμε στην παρέα μας!

Katerina ante portas είπε...

Xαιρόμαστε που σε γνωρίζουμε αγαπητή μου!

david santos είπε...

Hello!
This work is veru nyce.
Thank you

ellinida είπε...

Σματς.