24 Μαρ 2007

Αταιριαστος Αγγελος

Στον αταιριαστο αγγελο μου

Αφήνω
Ενα βαμβακερο πανακι βουτηγμενο στα ονειρα
Ενα χρωμα κίτρινο σαν τον σκεφτομαι
οπως τους ηλιους που τον ονειρευτηκαν .
Εναν ηχο γαλήνης για το ταξιδι που εκανε μεσα μου .
Ενα σχεδιο απο το ηχογραμμα της καρδιας μου .
Ενα χαδι στο στήθος μου ,που δεν θα δακρύσει ξανα
Μια αγκαλια απο τυλιγμενες ελπιδες τα χερια μου
σαν τις ξαφνιασμενες τουλιπες .

Αφήνω
Ενα βλεμα αγίνωτου πράσινου που ξέμεινε στην βροχή
Ενα λουλούδι ροζ
σαν το ασπράδι του ματιου στην θλιψη
Μια γαλαζια σχισμή στο μέτωπο της ψυχής μου
φλεβα ουρανού που δεν ξοδιάστηκε .

Αφήνω
την μαγεία αγαπης που έφεξε για λιγο στο κορμι μου
εκεινη την διαφανη ταυτοτητα της μανας
Εναν βαρυποινιτη που σέρνει τον εαυτό του
κάτω απο κλέουσες

Αφήνω
Ενα χαρτι με λέξεις
Την ανορθογραφια της φαντασιας μου
Το βλέμα να ξυπνά στη νυστα των δένδρων
τα σπαργανα μιας νιοφερτης ανοιξης .

Αφήνω
Τα σχήματα που δεν πρόλαβαν να φανούν
Τους κύκλους που δεν ωρίμασαν
Το διπλό κουστούμι που δεν φορέθηκε
Το όνειρο μιας αλλης εποχής που πήρε τέλος

Ησουν αταιριαστος αγγελος για μενα
αλλα οχι για το κοσμικο βασιλειο
που εφεξης ανήκεις

Σου αφήνω
ενα χαδι στο παραθυρο που δακρυζει την βροχη
κι ενα ενα σημαδι Αντιο για προσευχη .

Θα κλεισω τα ματια για να σφραγισω
στον υγρο υμενα του ματιου μου
την αναμνηση σου .

ΥΓ. αφιερωμενο στους αγγέλους
αφιερωμενο στους αγαπητους συνοδοιπορους που συντροφευουν με τον δικο τους τροπο το πλάνο
και του δινουν ανασες και ελπιδες για τα συμπνοα ταξιδια της ψυχης .

18 σχόλια:

kyriaz είπε...

Όμορφα γράφεις jo-anna.
Έχεις τη μελαγχολία
μιας άνοιξης που χρονοτριβεί
δοκιμάζοντας ανθάκια κόκκινα
στις καρδιές μας...

Ανώνυμος είπε...

Λένε πως η ζωή είναι πολύ ωραία κυρίως διότι έχει έντονες αντιθέσεις…
Η πεμπτουσία της βρίσκεται στη λεπτή ισορροπία που πρέπει να κρατάει κανείς ανάμεσα στο:
«βαθύ βαθύ πέσιμο
βαθύ βαθύ το ανέβασμα..»
Αυτό το διαρκές ταλάντευμα από τη μια κατάσταση στην εντελώς αντίθετή της είναι ο ΕΞΑΙΣΙΟΣ ΑΝΑΛΑΦΡΟΣ ΙΛΙΓΓΟΣ, που είναι η ποίηση, που είναι η ζωή, που είναι ο άνθρωπος όταν γίνεται ΑΤΙΑΡΙΑΣΤΟΣ ΑΓΓΕΛΟΣ (ακριβώς όπως το λες… και αταίριαστος και άγγελος μαζί)
Ας συνθέσουμε λοιπόν για να βρούμε την ισορροπία:
το κείμενο σου κι εσύ είναι το ένα άκρο, το ΑΝΕΒΑΣΜΑ, η αμείλικτη ευεργεσία της σιωπής, οι τρέμουσες φωταψίες ενός ερωτευμένου φεγγαριού, οι απρόοπτες συναντήσεις, κάποιο ξανάσασμα, κάποιο χαμόγελο αθανασίας, μια επαλήθευση δηλαδή σχεδόν αιωνιότητας (τα σύμβολα από τη ΣΟΝΑΤΑ ΤΟΥ ΣΕΛΗΝΟΦΩΤΟΣ, στην οποία είμαι άρρωστα προσκολλημένος) και στην άλλη πλευρά ας βάλουμε με μεγάλη αυθαιρεσία:
«Ένα όνειρο, που όσο ανάγλυφο κι αν μείνει
μετά το πρώτο ξύπνημα,
είναι προορισμένο να χαθεί
κάτω από τα αλλεπάλληλα πέπλα ύπνου
που ακολουθούν στο διάβα κάθε νύχτας.
Βδομάδες, μήνες καθημερινού ύπνου γράφουν και σβήνουν πάνω στην ίδια πλάκα.
Η μύηση, βομβαρδισμένη από τις ομοιόμορφες εικόνες
που σέρνουν μαζί τους οι ώρες της εγρήγορσης
και τορπιλισμένη απ' αυτές που αναβλύζουν αχαλίνωτες το βράδυ,
δεν μπορεί πια συνειδητά ν' ανακαλέσει
όχι μόνο την ένταση μα ούτε και το θέμα...»
(ο αντίποδας από το Συλλέκτη αποκομμάτων» του Θωμα Σκάσση)
Εσύ είσαι λοιπόν Ιωάννα μου πρέπει να είσαι ο Αταίριαστος Άγγελος,
όσο κι αν θέλεις να προβάλεις αυτή την εικόνα σε κάποιο φανταστικό είδωλο. Η αξία του ειδώλου βρίσκεται πάντα στο ότι χωρίς αυτό, η ισορροπία ανάμεσα στις αντίθετες καταστάσεις που λέγαμε, μπορεί να φάνταζε αδύνατη!
για την αντιγραφή:
with a ukulele
κατά e-κόσμο: κ ART ά SOS
in MEDIAS Res 69 Χρυσηίδες Ρέμβης στο
www.afterzed.gr/kartasos
όπου λέξεις παντογνώστριες, με εικόνες μεταξένιων συνειρμών
σέρνουν λυρικό χορό πάνω στην ελάχιστη πραγματικότητα στίχων

ellinida είπε...

Kλείσε τα μάτια λοιπόν και αφουγκράσου τους ήχους που σου φέρνει ο άνεμος. Ανάσες αγγέλων και στο βάθος ένας μελωδός γκλιν γκλον.
Καλημέρα τρυφερούλι.
φιλιά

anthrakoryxos είπε...

Κρατώ αυτό το βαμβακερό πανάκι, που ίσως κάποτε σκουπίσει τον υγρό υμένα του ματιού μου.
Ευχαριστώ...

chalex είπε...

Γνήσια ευαισθησία δοσμένη με τέχνη που ακτινογραφεί αισθήματα!

Alexandra είπε...

το ροζ λουλούδι θα κρατήσω...

το χρώμα της θεραπευτικής αγάπης...

Costis Demos {Ghostdog} είπε...

Πολύ (και πολλοί) όμορφοι στίχοι.

την καλησπέρα του φαντασμόσκυλου

Εαρινή Συμφωνία είπε...

Πολύ ωραίκοι οι στίχοι, πολύ ωραίο και το νέο λουκ. Πάντα τέτοια ανοιξιάτικα!

giannisrigopoulos είπε...

Kαλημέρα από έναν άγγελο που επιμένει

kyriaz είπε...

Καλή Ανάσταση jo-anna!

Socrates Xenos είπε...

Ιω
Χρόνια Πολλά!!!

Θ. Βοριάς είπε...

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ
Υγεία κι αξιοπρέπεια στις οικογένειές μας!

Φιλικά Θοδωρής

Natalia είπε...

Χρόνια Πολλά Jo-anna

Μοναδική πηγαία ευαισθησία

Θ. Βοριάς είπε...

Την καλησπέρα μου!
Να επανερχόμαστε μετά τις διακοπές
σιγα σιγά και στα γραπτά μας...
Διαπιστώνω παράταση αργίας...

Alexandra είπε...

μου θύμισε μια δική μου πορεία...

κοινές μνήμες έχουμε εμείς οι άνθρωποι μου φαίνεται...

υπέροχα φωτεινό και αρωματισμένο με δάκρυα και αγάπη.

Ναταλια Καππα είπε...

Αλαφροίσκιωτή μας μελαγχολική γιατί τόσον καιρό απουσιάζει η φωνή σου;

Για τα ποιήματα δεν πειράζει- αλλά εσύ; Είσαι καλα;

Τα φιλιά μου

Socrates Xenos είπε...

Έλαβες το μήνυμα;
Φιλιά

ΙΩΑΝΝΗΣ ΞΕΝΙΔΗΣ είπε...

Η Ιωάννα γράφει αργά και βγάζει μια σπάνια ευαισθησία και ομορφιά!Το λίγο της Ιωάννας είναι το αρκετό για όλους εμάς!

Σε φιλώ!