Στην αρπαγή της Ελένης
θα κοιμηθώ
Σαν να τανε ο χρόνος σταματημένος στις παγίδες .
Μια θάλασσα που θα φουσκώσει τον Ερχομο
θα με ξυπνήσει
Ανήμπορη να παλέψω το τέρας τον εαυτό μου
στις ίδιες τις ηδονές του πόνου
θα χαθώ .
Ενας ματωμένος λυκάνθρωπος που βόσκει στα πέρατα του μυαλού μου
Θαμμένα αγριολούλουδα να ξεβράζονται στη μοναξιά τους
κλαίγοντας ενα λίπασμα αφές που ξεχάστηκαν .
Ενα κομμάτι από λαβύρινθο ο ερχομός της κάθε μερας
και ο μινώταυρος καραδωκεί .
Ι.Κ.Γ
13,9,2007
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
4 σχόλια:
Ανήμπορη να παλέψω το τέρας τον εαυτό μου
στις ίδιες τις ηδονές του πόνου
θα χαθώ .
Ένας ματωμένος λυκάνθρωπος που βόσκει στα πέρατα του μυαλού μου
Θα κρατήσω αυτό, ελπίζω να μου επιτρέπεις..
Στέλνω καλημέρα από την νέα μου κατοικία και επειδή είναι μακριά απ'την πατρίδα είπα να ψάξω ίχνη της...
Κάπως έτσι έφτασα κι ως την πόρτα σου.
Εύχομαι ο μήνας που ήδη μας στέλνει χαμόγελα να είναι γλυκός για όλους μας.
χρονια πολλά Joanna...
να εισαι ευτυχισμενη με τους αγαπημενους σου
καλές γιορτές
αληθινά είμαι εντυπωσιασμένος και συγκινημένος...
ελπίζω να πηγαίνουνε όλα καλά Ιωάννα.
διαβάζω απόψε τα ποιήματά σου...
μερικά με εντυπωσιάζουν...
Δημοσίευση σχολίου