8 Μαΐ 2006

Δεν χρειαζεται ....


.....να μαντεψουμε την φυση . Εχει ηδη το ονομα της και το χρωμα της .
Οσο για το αρωμα της που το γευομαι καθημερινα ειναι ελαφρυ και γλυκο .
Μια αισθηση ζωης -κυκλου γι αυτα που εγιναν και εφυγαν - θα φυγουν και γι αυτα που θα γινουν αλλα κι αυτα θα φυγουν .
Αυτο που δεν αλλαζει στο κυκλο ειναι μονο ο θανατος .
Γιατι δεν εχει πια την ενδοξη δυναμικη της ζωης αλλα την στατικη θλιψη του κενου .

Μια φωτο απο την συσταδα των τριανταφυλλων , μια ποικιλια ελληνικη με γευση και αρωμα ελληνικο αλλα ακομα περισσοτερο με ελληνικη αντοχη και αποχη στου καιρου τις κρυες αλλαγες .

6 σχόλια:

Σταυρούλα είπε...

Τέλειο το τριαντάφυλλό σου και το μπλογκ βέβαια!Μ΄αρέσουν τα λουλούδιαααααααααα!

Epicuros είπε...

Φαντάζομαι ότι εννούσες αυτή τη φωτογραφία. Είναι πολύ όμορφη. Πολύ καλλίερη από τις δικές μου. Με έκανες να ζηλέψω!

GLOBAL είπε...

σ΄ευχαριστώ για του λουλούδι...

Sokxenos είπε...

Αυτό το άρωμα
το τρώω
με κλειστά τα μάτια...

Καλό σου βράδυ!

ηω-λιθικός είπε...

πολύ ωραίο , σαν το λουλούδι που άφησες στα λημέρια μου....

ellinida είπε...

Aπίστευτα ωραίο . Κατάφερες και το αποθανάτισες στην κυριολεξία ! Τώρα θα μείνει αιώνιο !