

Δεν θυμιζει τιποτα απο την ταινια ΑΓΡΙΕΣ ΦΡΑΟΥΛΕΣ .
Λοιπον , εγω δοκιμασα ηδη .... μια ιδεα γλυκιες .....αλλα πολυ μυρωδατες .
ΕΦΕΡΑ ΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ ΩΣ ΕΔΩ. ΣΤO ΣΗΜΑΔΙ ΕΤΟΥΤΟ ΠΟΥ ΠΑΛΕΥΕΙ. ΠΑΝΤΑ ΚΟΝΤΑ ΣΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ. ΝΙΑΤΑ ΣΤΑ ΒΡΑΧΙΑ ΕΠΑΝΩ, ΣΤΗΘΟΣ ΜΕ ΣΤΗΘΟΣ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΑΝΕΜΟ. ΠΟΥ ΝΑ ΠΗΓΑΙΝΕΙ ΕΝΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΥ, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΛΛΟ ΑΠΟ ΑΝΘΡΩΠΟΣ. ΛΟΓΑΡΙΑΖΟΝΤΑΣ ΜΕ ΤΙΣ ΔΡΟΣΙΕΣ ΤΙΣ ΠΡΑΣΙΝΕΣ. ΣΤΙΓΜΕΣ ΤΟΥ, ΜΕ ΝΕΡΑ ΤΑ ΟΡΑΜΑΤΑ ΤΗΣ ΑΚΟΗΣ ΤΟΥ, ΜΕ ΦΤΕΡΑ ΤΙΣ ΤΥΨΕΙΣ TOY. ...[ΟΔ.ΕΛΥΤΗΣ]
2 σχόλια:
Για λίγο καιρό,φεύγοντας από το Cardiff,έζησα στη Verona.
Είμαι ίσως από τους λίγους ανθρώπους,αν υπάρχουν κι αυτοί,που δεν λάτρεψαν την Ιταλία.
Αγάπησα όμως,διάφορα πράγματα,και τα κράτησα...
Από την πανέμορφη φωτογραφία,μου ανακλήθηκε μια ''χαζή'' μα πολύτιμη μνήμη.
Το γιαούρτι που έτρωγα,ήταν με
frutta di bosco..
Ευγνώμων ξανά!
Ασυνήθιστο "εξωτικό" φρούτο για εμάς . Σπάνιο σαν κάποιους ανθρώπους .Κι'έχει το χρώμα της χαράς ! :)))
Δημοσίευση σχολίου