Ερχεται απο τα παραμυθια και μπαινει στο παραμυθι της πραγματικοτητας .
Βουτηγμενος σε ενα χρωμα που δεν ειναι χρωμα .
Μαυρο .
Τελείες σημειων συνθλιμμενες .
Αρπαγμενες η μια απο την αλλη σαν αλυσιδα .
Μαζεμενες ασφυχτικα στα στενα περιθωρια ενος μόνου-μονού .
Πνιγμενες στο χρονο που τις κρατα στατικα δεμενες .
Εκει.
Εχει την κινηση ενος ανδρα που γυριζει .
Απο που ?
Ποτε ?
Στο καθημερινο μας κοιταγμα κλεβουμε στιγμες απο την προσωπικη του επιστροφη .
Ο συνανθρωπος της διπλανης πορτας ?
Ο αγνωστος μας ?
Ο φοβος μας ?
Forni di Sopra
2 σχόλια:
Το φως αναδεικνύει τα χρώματα!Στην περίπτωση της μαύρης φιγούρας δεν το κατορθώνει!Σαν τις μαύρες τρύπες του διαστήματος που απορροφούν το φως και είναι άγνωστες!Ο άνθρωπος αυτός συμβολίζει για μένα το Άγνωστο.Από που έρχεται αυτός ή ΠΟΥ ΠΑΜΕ ΕΜΕΙΣ;
Χαιρετώ Ιωάννα!
Μπορει και το αναποδο αγαπητε Ιωαννη .
Ιωαννα
Δημοσίευση σχολίου