7 Ιουλ 2006

Να μην ξεχασω να σ ευχαριστησω ΙΩΑΝΝΗ

Αυτα που ξεκινουν και μπορουν να συνεχισουν με την ιδια κοσμικη αρμονια .
Μια τοιχογραφια που ξεκινησε με πολυ κεφι απο μια σχολικη ομαδα σ ενα χωριουδακι των Αλπεων .
Αφιερωνω το ποστ στον Ιωαννη σαν μια απαντηση για την γλυκα που με χορτασε το κειμενο του περι ΑΥΤΟΠΡΟΣΩΠΟΓΡΑΦΕΙΑΣ.
Μα περα απ αυτο θελω να σου πω πως τα ασαφη μακρυνα σχηματα -μηνυματα εχουν απο κοντα την σαφη εικονα της προσφορας .
Και πως τα ταξιδια ολοκληρωνουν τα σχηματα σε αεναους κυκλους .
Η προσφορα σου ειναι σαν αυτη την τοιχογραφια .
Ξεκινα με την οπτικη ενος βομβαρδισμενου πινακα για να καταληξη στην σαφη εικονα Υγειων και Δυναμικων ατομων .
Αν προσεξεις την τοιχογραφια απο το τοσο μικρο κατεληξαν σε ενα αρρηκτα δεμενο θεμα.
Το μικρο που εγινε μεγαλο .
Το αχρωμο που πηρε χρωμα .
Τα ανωνυμα που εγιναν επωνυμα .
Με ταυτοτητα .
Οταν σε διαβαζω μαθητευω και χαιρομαι γι αυτο .
Γιατι σημαινει πως η διαδρομη μου δεν εφτασε στο τελος της .
Πως μεσα απο τις γωνιες του δρομου ξεπηδουν αλλοι δρομοι .

Σ ευχαριστω για τις γραφες σου οπου κι οταν τις κανεις

5 σχόλια:

άστεγος είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
άστεγος είπε...

Πωπω, απίστευτη τοιχογραφία, πραγματική τέχνη!
Καλησπέρα Ιωάννα, λίγο έλειψα και βρήκα πολλά ποστ μαζεμένα...Φιλιά!

apousia είπε...

Να ευχαριστήσουμε κι εμείς!

Γιατί οι δρόμοι διασταυρώνονται παράξενα,και γινόμαστε κοινωνοί,όλοι...

ΙΩΑΝΝΗΣ ΞΕΝΙΔΗΣ είπε...

Το λέει πολύ όμορφα και ο Ελύτης:Από το τίποτα γίνεται ο παράδεισος. Από μικρές καθημερινές στιγμές που φαινομενικά είναι ασήμαντες αλλά που στο βάθος κουβαλούν πολύ ενέργεια και ένταση. Αυτήν την ενέργεια προσπαθούμε να μετουσιώσουμε σε αληθινή δημιουργία! Για να κάνουμε τους άλλους να νιώσουν όμορφα, για να τους δείξουμε πως το παιχνίδι του κρυμμένου θησαυρού έχει άπειρες διαδρομές. Κάθε μια από αυτές τις διαδρομές είναι και ένας καινούριος αόρατος κόσμος που μας περιμένει να του δώσουμε μορφή!

Ο κρυμμένος θησαυρός βρίσκεται εντός μας! Αν το καταλάβουμε αυτό, τότε θα πάψουμε να είμαστε κακόκεφοι και βαριεστημένοι! Η ζωή είναι ΕΔΩ και μας καλεί στην κάθε μας στιγμή!

ΙΩΑΝΝΑ ΔΕΝ ΕΧΩ ΛΟΓΙΑ ΝΑ ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΣΩ!!!

Θεοδόσης Βολκώφ είπε...

Iώάννα, την καλησπέρα μου. Πραγματικά εκπληκτική τοιχογραφία και πάντα νέα η ματιά σου.
Πέτυχες κέντρο όσον αφορά τη λέξη.
Κέντρο.

Δικός σου,
Βολκώφ